Wjazd do Izraela możliwy jest wyłącznie na podstawie dokumentu podróży (paszportu) ważnego co najmniej 6 miesięcy po dacie planowanego wyjazdu z Izraela. Nie ma możliwości wjazdu na podstawie paszportu, który nie spełnia powyższych warunków lub na podstawie dowodu osobistego. Obywatele polscy mogą wjeżdżać i przebywać na terytorium Izraela bez wizy do 90 dni. Zdarza się jednak, że funkcjonariusze straży granicznej ograniczają czas pobytu, wydając zezwolenie na krótszy okres, np. do 1 miesiąca. Przekroczenie dozwolonego okresu pobytu, określonego przez izraelskie służby graniczne, może być uznane za pobyt nielegalny i spowodować odmowę wjazdu przy kolejnych wizytach. Naruszenie izraelskich przepisów imigracyjnych może spowodować wydalenie cudzoziemca w trybie natychmiastowym.

Przy wjeździe do Izraela paszporty obcokrajowców nie są stemplowane (choć służby graniczne mają do tego prawo i mogą z niego skorzystać). Podróżny otrzymuje potwierdzenie przekroczenia granicy (zezwolenie na wjazd i pobyt) w postaci oddzielnego biletu (w kolorze niebieskim) z danymi osobowymi z paszportu, kodem kreskowym oraz ustalonym przez funkcjonariusza okresem pobytu. Bilet świadczy o fakcie przekroczenia granicy, legalnym pobycie, a także jest niezbędny np. do uzyskania zwolnienia z podatku VAT lub wynajmu pojazdu. Należy go zachować do dnia opuszczenia Izraela, choć w razie zagubienia – w przypadku kontroli – izraelskie władze są oczywiście w stanie samodzielnie potwierdzić legalność pobytu cudzoziemca. Duplikat biletu można uzyskać na przejściu granicznym (w „Interior Office Counter”) .

Ruch bezwizowy nie dotyczy przyjazdów w celach, dla których wymagane może być odrębne zezwolenie, np. w celu podjęcia pracy, stażu, wolontariatu, studiów, nauki, odwiedzin partnera rezydującego w Izraelu lub pobytu stałego. W przypadku zamiaru pobytu o takim lub podobnym charakterze konieczne jest uzyskanie przed przyjazdem do Izraela odpowiedniej wizy w izraelskim przedstawicielstwie konsularnym w kraju stałego zamieszkiwania. Ten sam wymóg dotyczy osób, które uprzednio naruszyły izraelskie przepisy imigracyjne, a które ubiegają się o prawo wjazdu ze względów np. humanitarnych, związanych z toczącą się sprawą sądową itp.

Przy wjeździe do i wyjeździe z Izraela miejscowe służby graniczne przeprowadzają rozmowy na temat celu i charakteru podróży oraz zawartości bagażu podróżnego. Należy się liczyć ze stosunkowo dociekliwymi pytaniami. Władze graniczne mogą odmówić prawa wjazdu do Izraela osobom, co do których może powstać podejrzenie, że faktyczny cel ich przyjazdu jest inny niż deklarowany, jak również osobom, które przebywały poprzednio w Izraelu bez ważnej wizy pobytowej. Odmawia się prawa wjazdu osobom, których krewni przebywają w Izraelu nielegalnie. Odmawia się także zezwolenia na pobyt jakiegokolwiek rodzaju, jeżeli osoba albo organizacja lub instytucja, którą reprezentuje, świadomie opublikowała wezwanie do bojkotu Państwa Izrael. Stemple lub wizy z krajów muzułmańskich w paszporcie nie stanowią same w sobie podstawy do odmowy wjazdu na terytorium Izraela, jednakże osoby posiadające ww. stemple czy wizy powinny liczyć się z bardziej szczegółową kontrolą bezpieczeństwa podczas przekraczania granicy (szczególnie w przypadku stempli z Arabii Saudyjskiej, Iranu, Libanu, Syrii, Indonezji). Decyzje dotyczące wjazdu cudzoziemców na terytorium Izraela podejmowane są indywidualnie przez izraelskie służby graniczne. Osoba, której odmówiono wjazdu do Izraela, jest odsyłana do kraju, z którego przybyła, tymi samymi lub innymi liniami lotniczymi po wykupieniu dodatkowego biletu. Jeśli powrót do kraju w dniu przylotu nie jest możliwy, osoba taka jest umieszczana w centrum deportacyjnym na lotnisku na czas niezbędny do zorganizowania powrotu do kraju. Osoby oczekujące na deportację mają prawo do kontaktu telefonicznego z placówką dyplomatyczno-konsularną.

Obywatele polscy posiadający status rezydenta na obszarach podległych Palestyńskiej Władzy Narodowej w przypadku planowania wyjazdów zagranicznych powinni liczyć się z koniecznością odbycia podróży przez Amman (mieszkańcy Zachodniego Brzegu) lub przez Kair (osoby zamieszkałe w Strefie Gazy). Wynika to ze stosowanej przez władze izraelskie praktyki zakazu wjazdu lub wyjazdu z Izraela przez lotnisko Ben Gurion w Tel Awiwie wobec osób mających prawo stałego pobytu na terytorium podległym Palestyńskiej Władzy Narodowej, nawet jeśli mają one obywatelstwo i dokument podróży (paszport) innego kraju. Na wyjątki od tej zasady można liczyć jedynie w przypadkach natury humanitarnej, aostateczne decyzje w takich sprawach podejmują w trybie indywidualnym izraelskie władze wojskowe (COGAT).

Ruch osobowy pomiędzy terytorium Izraela a obszarami podległymi Palestyńskiej Władzy Narodowej bywa czasami całkowicie wstrzymywany przez izraelskie władze wojskowe. Należy też liczyć się z innymi utrudnieniami w podróżowaniu, np. ze szczegółowymi kontrolami przeprowadzanymi przez izraelskie posterunki wojskowe na drogach dojazdowych do terytoriów palestyńskich. Obecnie większość terytoriów palestyńskich została oddzielona od Izraela murem, w którym wyznaczono przejścia dla ruchu osobowego, ściśle kontrolowane przez wojskowe władze izraelskie. Jeszcze większym ograniczeniom podlega ruch osobowy do Strefy Gazy. Na wjazd i wyjazd ze Strefy Gazy wymagane są specjalne zezwolenia izraelskich władz wojskowych, które w praktyce od połowy 2007 r. nie są wydawane poza przypadkami wyjazdów do Strefy Gazy w związku z realizacją spraw konsularnych czy programów pomocy humanitarnej.

Planując podróże do krajów sąsiadujących z Izraelem, należy wziąć pod uwagę, że nie istnieje ruch osobowy między Izraelem a Libanem i Syrią. Ponadto osoby, które mają w paszportach stemple potwierdzające ich pobyt w Izraelu, nie mogą wjechać do tych państw, nawet jeśli chcą się tam udać z terytorium innego kraju. Spośród państw sąsiadujących z Izraelem graniczny ruch lądowy utrzymywany jest wyłącznie z Egiptem i Jordanią (tylko w określonych godzinach, które ulegają zmianie). W praktyce jedynym lądowym przejściem granicznym między Izraelem a Egiptem jest przejście Ejlat-Taba, natomiast między Izraelem a Jordanią czynne są trzy przejścia graniczne: przejście północne w pobliżu izraelskiej miejscowości Beit Shean, przejście południowe położone w sąsiedztwie izraelskiego miasta Ejlat i jordańskiego miasta portowego Akaba oraz przejście na moście Allenby w okolicach palestyńskiego miasta Jerycho. Pozostałe wskazywane na niektórych mapach lub w przewodnikach turystycznych przejścia graniczne albo są nieczynne, albo też nie służą do obsługi ruchu turystycznego.

Przy wyjeździe z Izraela drogą lądową (do Jordanii lub Egiptu) lub drogą morską, pobierana jest graniczna opłata wyjazdowa w wysokości 102 NIS od osoby. Wyjątkiem jest przejście graniczne Allenby, gdzie opłata wynosi 177 NIS. Przy opuszczaniu kraju drogą lotniczą opłata ta jest wliczona w cenę biletu.

Meldunek

Nie ma obowiązku meldunkowego. Z uwagi na zdarzające się uliczne kontrole izraelskich służb imigracyjnych i policji cudzoziemcy powinni stale mieć przy sobie dokumenty podróży (paszporty) oraz niebieskie bilety otrzymywane przy wjeździe. Jednak ze względu na zdarzające się kradzieże kieszonkowe zaleca się noszenie przy sobie kserokopii obu dokumentów. Osoba nie mająca przy sobie dokumentu potwierdzającego legalność jej pobytu w Izraelu może zostać przez miejscowe służby zatrzymana do wyjaśnienia jej statusu w tym kraju.